پیچ‌ها و مهره‌ها یک جفت شریک خوب هستند و وقتی به هم می‌پیچند می‌توان آنها را سفت کرد. نقش بسیار مهمی در ساخت فریم پروفیل آلومینیومی دارد که نه تنها می تواند ارتباط بین پروفیل و پروفیل را تکمیل کند، بلکه اتصال بین پروفیل و لوازم جانبی را نیز کامل می کند. بنابراین چه نوع روش های اتصال برای پیچ و مهره وجود دارد؟ حالا بیایید این را با هم یاد بگیریم.
1. اتصال پنهان.
اتصال مخفی عمدتا در داخل پروفیل استفاده می شود که نقش پنهان کاری و زیبایی را ایفا می کند. پیچ و مهره های سر گنبدی و پیچ های درپوش سر سوکت به طور عمده استفاده می شود. قبل از اتصال، لازم است موقعیت از پیش تعیین شده پروفیل را پانچ کرده و ضربه بزنید و سپس مستقیماً آن را با پیچ و مهره محکم کنید.
2. اتصال تعبیه شده.
اتصال تعبیه شده عمدتاً برای قرار دادن پیچ و مهره در شیار پروفیل است و سپس کار اتصال و سفت کردن را انجام می دهد. پیچ‌ها و مهره‌های رایج برای اتصالات تعبیه‌شده عبارتند از: پیچ‌های تی، مهره‌های تی، مهره‌های لغزنده، مهره‌های الاستیک و مهره‌های ترکش. می توان آن را به طور خودکار در پروژه نصب قرار داد و قفل کرد و فرآیند نصب ساده و راحت است.
3. اتصال خارجی.
علاوه بر اتصال مخفی و اتصال تعبیه شده که در بالا ذکر شد، پیچ و مهره هایی نیز در خارج از پروفیل ها یا لوازم جانبی تعبیه شده است، یعنی ظاهر پیچ و مهره ها را می توان به وضوح از ظاهر مشاهده کرد. پیچ و مهره های رایج مورد استفاده شامل مهره های فلنج می باشد. مهره مربعی، پیچ ماشینی تخت، پیچ سر سیلندر و ... در فرآیند اتصال با استفاده از آچار می توان از بیرون به اثر سفت شدن پی برد که ساده و راحت است اما ظاهر زیبایی ندارد.
